Drzewko długowieczności, drzewko symbol pokoju, drzewko, które jest elementem wakacyjnego krajobrazu. Owoce tego wspaniałego drzewa, które sadzi się prawie od linijki, umilają nasze wieczory i są wspaniałym dodatkiem do wina. Sałatka, w której się pojawiają to „niebo w gębie”. Oliwki bo o nich mowa na stałe wkroczyły do naszego jadłospisu.
Nie ma tygodnia żeby nie pojawiły się na naszych talerzach.
Bardzo lubimy te z pestkami, które mają intensywny smak.
Zachęcam do próbowania wszystkich.
Kiedy odwiedzamy naszą kochaną Grecję nie ma dnia bez oliwek.
Pobyty w krajach słynących z uprawy oliwek są oceanem przyjemności dla turystów, którzy je kochają. Targowiska, na których stargany uginają się od oliwek wielkości przepiórczych jajek.
Uprzejmi handlarze pakują oliwki w papierowe rożki, a te trafiają natychmiast do naszych ust.
Kiedy je jemy, zamykamy oczy i natychmiast przenosimy się w wąskie nagrzane słońcem uliczki, ukryte piazza i skwery (na szczęście jeszcze takie istnieją), widzimy kolorowe kwiaty, które Bóg jeden wie jak żyją na tej spalonej ziemi.
Wiele razy gościły na naszym wakacyjnym stole, kiedy nocami popijaliśmy schłodzone wino, powietrze pachniało fantastycznie, a nasze ciała odpoczywały przed kolejnym upalnym dniem. Być może nowym dniem z oliwkami i fantastyczną zieloną oliwą.
Zbiory oliwek zaczynają się z końcem września, a kończą w lutym.
My musimy zadowolić się tymi które trafiają do naszych sklepów. Myślę, że z roku na rok mamy większy wybór i możemy spotkać na sklepowych półkach oliwę z oliwek z różnych zakątków świata i tak samo jest oliwkami. Nadziewane kaparami, w solance, z serem feta, papryką, migdałami, cytryną, anchois i pestką, na której nie świadomi jej obecności łamią zęby ;-)
Oliwkowe święto w naszym domu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz